Blog #2: Acceptatie?

29-07-2019 21:37

In het begin kwam het nieuws als een schok. Ik had het totaal niet verwacht. Emoties speelden een grote rol, maar later kon ik er op een rationele manier naar kijken. Ik heb er veel over nagedacht en ik kwam tot de conclusie dat ik toch maar moest gaan stoppen met het zwemmen. Ik vond het stoppen in Woerden nog niet eens het ergste, maar de trainingen bij Ruud in Amersfoort volgde ik altijd met enorm veel plezier. Ik trainde veel samen met Chester (van ZPC Amersfoort), Hester en andere “Highlanders.” In Woerden had ik het de laatste tijd toch al iets minder naar mijn zin, maar doordat ik ook vaak in Amersfoort trainde, bleef ik wel het plezier behouden. De wedstrijden vond ik ook erg leuk. Toch had ik al vaak gezondheidsklachten, waardoor ik steeds opnieuw moest beginnen. Dan was ik net weer op mijn oude niveau en dan werd ik weer ziek… Dat werkte best wel eens demotiverend. 

Sinds ik met Sharon bij Dutch Gymnastics geweest was, begon het toch een beetje te knagen. Ik vond het zo leuk om het turnen weer te zien! Ik zat sowieso dus al wel een beetje te twijfelen om te stoppen met het zwemmen, maar steeds dacht ik: oké, we kijken het nog een half jaartje aan. Ik wilde het, ondanks de gezondheidsproblemen, toch steeds proberen. Nu de arts dus zei dat het zwemmen niet goed voor me is, begon ik helemaal na te denken. Mijn gedachten gingen terug naar het turnen. Ik vond het altijd zo leuk om te doen en als dat nou goed voor mij is... Waarom zou ik het dan niet nog een kans geven? Heeft het misschien zo moeten zijn? Kan en wil ik het turnen nog een kans geven? Welke vereniging zou ik dan willen? Wil ik weer zo hoog mogelijk turnen of ga ik voor de plezier? Kan ik het combineren met mijn werk? Genoeg om over na te denken!

In januari 2014 volgde ik mijn eerste proeflessen bij ZPC Woerden. Ik tobte veel met blessures en wilde daarom een kijkje gaan nemen bij het wedstrijd zwemmen. Toen was het nog helemaal niet zeker of ik zou gaan stoppen met het turnen. Wel had ik toen veel blessures, waardoor ik niet kon doen wat ik wilde doen. Daarom ging ik gewoon een kijkje nemen, zodat ik daarna kon beslissen of ik door wilde gaan met turnen of dat ik misschien wel op zwemmen zou gaan. 
 
De eerste proeftrainingen vielen mij zwaar. Iedereen kon het zoveel beter volhouden dan ik. Toch merkte ik wel dat ik er plezier in kreeg en dat ik de aanwijzingen snel oppakte. Astrid gaf mij veel tips en aandacht. We probeerden de slagen uit en tja, toen ontstond de liefde voor het zwemmen. In die tijd zwom ik op programma's van Marianne Heemskerk, maar dan wel wat aangepast/ ingekort. Ik heb toen tot maart geturnd en ook af en toe al gezwommen. In maart 2014 eindigde mijn contributie en was ik dus officieel gestopt. Toen focuste ik mij volledig op het wedstrijd zwemmen en werd er toegewerkt naar mijn eerste wedstrijd.
 
Op 8 maart 2014 was het dan zo ver; ik zwom mijn allereerste wedstrijd in Nieuwegein. Ik mocht namelijk 2 afstanden zwemmen bij de verenigingscompetitie. Dat was ook gelijk de laatste competitiewedstrijd van dat seizoen... Ik zwom de 100m vrije slag in een tijd van 1.33,20 en de 50m vrije slag in een tijd van 37,93! Bij mijn 2e wedstrijd verbeterde ik de 100m vrije slag met een seconde en zwom ik ook mijn eerste 50m vlinderslag in een tijd van 47,06! 1 maand later volgde mijn 3e wedstrijd en zwom ik al 41,83 op diezelfde afstand. Daarnaast zwom ik ook de 100m wisselslag in 1.40,14 en de 50m vrij in de estafette (37,73). Tja, ik had de smaak te pakken!
 
De vlinderslag vond ik erg leuk om te zwemmen. Daarom deed ik zelfs meerdere keren vrijwillig de 200m vlinderslag. Mijn 1e keer vond plaats op 8 november 2014. Dat was dus al vrij snel nadat ik lid was geworden van het zwemmen. Toen zwom ik 4.12,40! Ik begon ook met de ochtendtrainingen, waarbij ik tips kreeg van onder andere Marjan, Johan en Astrid. Johan maakte wel eens onder water opnames en zo kon ik nog wat meer aan mijn techniek werken. 
 
Zo volgden vele wedstrijden en in mei 2015 mocht ik voor het eerst deelnemen aan de kringkampioenschappen. Mijn zus plaatste zich daar zo voor, maar ik natuurlijk niet. Ik stond reserve, maar mocht uiteindelijk toch aan de start verschijnen. Ik mocht in actie komen op de 400m vrije slag en vulde een plekje in in de snelste serie. Iedereen was natuurlijk al lang binnen, maar ik vond het al gaaf om daar überhaupt te mogen zwemmen! 
 
Verder ben ik in 2016 naar een trainingskamp in Eindhoven geweest. Daar zwommen we in een trainingsbad, maar ook 1x in het echte bad. We hadden landtraining in het huisje en maakten veel zwemuren. Super leuk! Wel was het nog even spannend, aangezien ik in oktober 2015 mijn voet brak en het niet goed wilde genezen... Ook was 2016 het jaar waarin ik voor het eerst deelnam aan het ONMK in Papendrecht (kort bad) en Eindhoven (lang bad). Dat waren lange weekenden met wedstrijden. Hele dagen zaten we in het bad, maar ook dat was gaaf om mee te maken! Ik mocht ook in estafettes zwemmen en daarmee behaalden we enkele medailles. Traditiegetrouw werd er op de slotdag van het weekend sushi gegeten met de ploeg die daar in actie gekomen waren. In 2017 moest ik helaas de ONMK laten schieten, aangezien ik net daarvoor geopereerd was aan mijn hart. 
 
Daarna werd het een taak om weer terug te komen. In het begin was het heel frustrerend dat ik zulke langzame tijden zwom, maar op den duur leerde ik meer kijken naar de tijden na mijn hartoperatie. Die tijden hield ik maar aan als persoonlijke records... Het werd een lange periode met veel tegenslagen, maar ik bleef door gaan. In die periode zwom ik op programma's van Rob Lina, maar die stopte er toen mee. 
 
Eind 2017 begin 2018 begon ik, naast de trainingen in Woerden met trainen bij Ruud in Amersfoort. Jamilla werd al getraind door hem, maar hij nam mij er uiteindelijk ook bij! Ik ging hard vooruit. Ik vond het super leuk en leerde er veel beter trainen. Ik moest namelijk veel rust krijgen tussen de afstanden door, aangezien mijn hersteltijd veel langer was. Ruud was zelf ook al meerdere malen aan zijn hart geopereerd, dus kon hij zich ook goed in mij verplaatsen! Ik kon op den duur zelfs 2 uur achter elkaar trainen. Op veel vrije dagen reed ik op en neer naar Amersfoort om te trainen. Daar trainde ik vaak met Jamilla, Hester, Myra, Chester, Rutger, Yuri, Diego en nog een aantal van Hoogland. Vooral met Hester was het leuk trainen, aangezien ik dan net wat meer uitgedaagd werd en probeerde bij te blijven. De overige uren maakte ik bij ZPC Woerden. Ik maakte enorme sprongen sinds ik bij Ruud zwom en na verloop van tijd kwam ik steeds dichter bij mijn oude PR's. Totdat ik ineens een echte PR zwom! Wauw, wat was dat een heerlijk gevoel. Ik was echt sneller dan ik ooit geweest was! Daarna volgden er steeds meer PR's op verschillende afstanden en kon ik concluderen dat ik sterker dan ooit teruggekomen was! In Woerden was Thommy inmiddels aangesteld als hoofdtrainer.
 
Mijn moeder begon ook weer met zwemmen. Wij waren erg aan elkaar gewaagd in het begin. Vaak tikte ze mij er net op de laatste meters voor de finish uit, omdat ik het nog niet goed genoeg kon volhouden, maar daar kwam verandering in. Uiteindelijk eindigde ik steeds vaker voor haar, aangezien de vele trainingsuren zijn vruchten begonnen af te werpen. Het was een leuke tijd. Zoveel mensen kunnen niet zeggen dat ze een sport met hun moeder of vader uitoefenen. En hoe we het ook voor elkaar kregen... We lagen vrijwel altijd in dezelfde serie en dan vaak ook nog direct náást elkaar! 
 
Verder leerde ik mijn beste vriendin (Shayna) en tevens trainingsmaatje kennen door het zwemmen. Ook maakte ik nog enkele ONMK's mee, nam ik deel aan de Masters club meet, een wedstrijd in Bodegraven (waar ik een individuele medaille kreeg), de clubkampioenschappen, de vijfkampen, de competities en de Badeend. Ik zwom zoveel mogelijk wedstrijden, maar soms kon ik niet met alles mee doen, aangezien ik ook onregelmatig werkte. Ik heb genoten van mijn zwemcarrière al heb ik niet echt een goed afscheid genomen van het zwemmen... Ik ga nog 1 zwemwedstrijd in het open water mee doen, maar de binnenwedstrijden zijn verleden tijd... 
Terug